Ως συνέλευση αλληλεγγύης στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα είχαμε αποφασίσει να καλύψουμε τις συνεδριάσεις του δικαστηρίου, αναρτώντας σχετικές ανταποκρίσεις έπειτα από την κάθε συνεδρίαση. Η ανταπόκριση από τη 2η συνεδρίαση της 14ης Οκτωβρίου είχε προ πολλού ολοκληρωθεί, αλλά κρίθηκε σκόπιμο να δημοσιευθεί μαζί με τις δύο διαδοχικές συνεδριάσεις της 27ης και της 31ης Οκτωβρίου. Εντούτοις, στην 4η συνεδρίαση η δίκη έλαβε τέλος με το γνωστό αποτέλεσμα· με την πανηγυρική, δηλαδή, αθώωση και ηθική δικαίωση του συντρόφου και την εκκωφαντική αποδόμηση των μεθοδεύσεων της κρατικής ασφάλειας. Ως συνέλευση κρίναμε, λοιπόν, πως δεν έχει νόημα πλέον να αναρτηθούν αναλυτικά οι ανταποκρίσεις από τις συνεδριάσεις, αλλά ότι είναι προτιμότερο να συνοψίσουμε τα σημεία εκείνα που καταδεικνύουν το πώς κατασκευάστηκε αυτή η δικογραφία από τους μπάτσους και πώς αποδομήθηκε από τα ίδια τους τα λεγόμενα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Όχι μόνο για την ιστορία, αλλά και για να αποκαλυφθούν στο ευρύτερο κοινό κάποιες από τις τρομακτικές λεπτομέρειες μίας από τις μεγαλύτερες σκευωρίες στα μπατσικά χρονικά· ειδικά στο βαθμό που οι δημοσιογραφικές πηγές φρόντισαν να μειώσουν τη ροή των σχετικών πληροφοριών, από τη στιγμή που η υπόθεση έπαιρνε σταδιακά τη μορφή φιάσκου. Και επιπλέον, για λόγους κινηματικής γνώσης σχετικά με το πώς κατασκευάζονται με τεχνικούς όρους οι δικογραφίες, αναδεικνύοντας ουσιαστικά κάποιες από τις λεπτομέρειες μιας κατά τ’ άλλα γνώριμης μπατσικής μεθοδολογίας. Η συγκεκριμένη, λοιπόν, τελευταία ανάρτηση της συνέλευσης θα είναι, κατά κύριο λόγο, μία σύνοψη από τις καταθέσεις των αστυνομικών της κρατικής ασφάλειας, που επιβεβαίωσαν αυτό που ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος και ο ευρύτερος χώρος του κοινωνικού ανταγωνισμού υποστήριζαν εξαρχής: πως η δίωξη του συντρόφου ήταν μία κατεξοχήν πολιτική δίωξη.
Η συνέχεια της ανακοίνωσης εδώ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον σύντροφο Θ. Σίψα
