ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ – ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/8, κράτος και ιδιοκτήτες εκκένωσαν το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά) και το κοινωνικό κέντρο «Ζιζάνια» (Φυλής & Φερρών). Μετά από 27 χρόνια λειτουργίας και αδιάληπτης πολιτικής παρουσίας στα Πατήσια, εκκένωσαν το στέκι μας, το στέκι της γειτονιάς, την αυλή της Νάξου με το τεράστιο κυπαρίσσι. Γκρέμισαν την πόρτα για να την χτίζουν με τσιμεντόλιθους και μας πέταξαν έξω, λες κι ο χώρος τους ανήκει. ΟΧΙ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΝΑΞΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΣΣΑ δεν ανήκει στους ιδιοκτήτες που το είχαν παρατημένο πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Εδώ και 30 χρόνια ανήκει σε όσους που το φρόντιζαν και το χρησιμοποιούσαν. Ανήκει στο κίνημα και στη γειτονιά!
Η μεγάλη αυλή της γειτονιάς
Το σπίτι ήταν ένα από τα εκατοντάδες άδεια που εγκαταλείπονται και σαπίζουν. Καταλήφθηκε το 1996 και ανοίχτηκε για να του δώσουμε ξανά ζωή. Από τότε στεγάζει αντιεξουσιαστικές ομάδες, φεμινιστικές συνελεύσεις, δομές αλληλοβοήθειας (διανομή φαγητού και συλλογική κουζίνα), αυτομόρφωσης (δανειστική βιβλιοθήκη), θεατρική ομάδα και διοργανώνει βιβλιοπαρουσιάσεις, πολιτικές εκδηλώσεις, προβολές ταινιών και θεατρικές παραστάσεις. ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ, ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ.
Το στέκι είναι ανοιχτό στη γειτονιά και αποτελεί σημείο συνάντησης, πολιτικής ζύμωσης, εργαστήρι αμφισβήτησης των σχέσεων, των σκέψεων και των δράσεων ανθρώπων απέναντι στον καπιταλιστικό κόσμο. Ανοιχτό σε όποιο δεν χωράει στις καταπιεστικές νόρμες της οικογένειας, στα πρότυπα της πατριαρχίας και της εθνικιστικής πατριδολατρείας. Ένα πραγματικό άσυλο ελευθερίας για τους “τρελούς” αυτού του κόσμου και ένα καταφύγιο ενάντια στη φτώχεια και τη μοναξιά. Γιατί αυτό είναι οι καταλήψεις: χώροι στους οποίους καταφεύγουμε γιατί θέλουμε να ζούμε ελεύθερα και συλλογικά. Στις καταλήψεις υπάρχουμε μακριά από ιδιοκτήτες και συμφέροντα, συσχετιζόμαστε ισότιμα πέρα από φυλετικούς, έμφυλους διαχωρισμούς, μπορούμε να είμαστε οι εαυτές μας, να μοιραζόμαστε τα ζόρια μας, να ξεφεύγουμε από τη μιζέρια που μας επιβάλλουν. Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Μας θέλουν έξω…
Μας βγάλαν από το σπίτι γιατί ενοχλήσαμε. Γιατί οργανωθήκαμε ενάντια στην ακρίβεια και τα υπέρογκα νοίκια που μας διώχνουν από τη γειτονιά. Ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες, τις μαζικές δολοφονίες μεταναστών/τριών, ενάντια στην απαξίωση της ζωή μας. Ενάντια στη σεξιστική, ομοφοβική, τρανσφοβική βία, στην κακοποίηση πίσω από τις κλειστές πόρτες, στις γυναικοκτονίες. Ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, στα μεροκάματα/μισθούς πείνας, στις αυθαιρεσίες και στην αισχροκέρδεια των αφεντικών. Ενάντια στην εμπορευματική κουλτούρα του θεάματος και την αισθητικοποίηση της μιζέριας τους. Ενοχλήσαμε γιατί οργανωθήκαμε κόντρα στην καταπάτηση του δημόσιου χώρου από τα μαγαζιά, στον εξευγενισμό και την τουριστικοποίηση των Πατησίων και της Κυψέλης. Ενοχλήσαμε και θα συνεχίσουμε να ενοχλούμε γιατί σταθήκαμε κόντρα στα σχέδια του Κ. Μπακογιάννη στο πάρκο Δρακόπουλου και την ανάπλαση των περιφράξεων, της αστυνομοκρατίας και των κομμένων δέντρων.
Θα μείνουμε εδώ!
Εμείς εδώ θα μείνουμε, εδώ που πήγαμε σχολείο, που έχουμε φίλους/ες/α, εδώ που δουλεύουμε και κατοικούμε, που ερωτευτήκαμε, που συλλογικοποιούμαστε και αγωνιζόμαστε. Εδώ που αγαπήσαμε τους φτωχούς γείτονές μας και μισήσαμε τη βία των πλουσίων. Εμείς εδώ θα μείνουμε, να διεκδικούμε όσα μας έχουν κλέψει. Δεν θα μας διώξουν αυτοί που μένουν στα βόρεια προάστια. Δεν θα μας διώξει ο γόνος – καριερίστας Μπακογιάννης που ζει στο Κολωνάκι.
Οι ιδέες και οι σχέσεις μας δεν εκκενώνονται
Αλληλεγγύη στα Ζιζάνια και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου
Κοινότητα Άνω-Κάτω Πατησίων
