Τον περασμένο Δεκέμβρη έφτασε στο σπίτι μου ένα χαρτί το οποίο με καλούσε να εμφανιστώ ενώπιον ανακριτή, προκειμένου να εξετασθώ ως μάρτυρας σε υπόθεση τρομοκρατικής οργάνωσης.
Μετά από επικοινωνία με δικηγόρους, καθώς δεν είχα την παραμικρή ιδέα περί τίνος πρόκειται, ενημερώθηκα ότι καλούν σωρηδόν κόσμο(σύνολο 50 άτομα) για την υπόθεση ‘’σύντροφοι-συντρόφισσες΄΄ , προκειμένου να συνεχιστεί το στήσιμο μιας δικογραφίας, που όπως ξέρουμε δεν στέκει πουθενά και μπάζει από παντού.
Στη συνέχεια ενημερώθηκα ότι η επιλογή των ατόμων-μαρτύρων δεν έγινε προφανώς με ”κλήρωση” αλλά για συγκεκριμένους λόγους. Εντοπίστηκε το σήμα των κινητών μας σε συγκεκριμένη περιοχή τη νύχτα κάποιας επίθεσης (κάτι που ακούγεται πολύ ‘’ύποπτο ‘’και ‘’σοβαρό’’ στοιχείο) και ακριβώς για αυτό ζητήθηκε να γίνει άρση απορρήτου στα κινητά μας, ώστε να ελεγχθούν οι κινήσεις και οι συνομιλίες μας.
Γιατί όμως ανάμεσα στα τόσα σήματα κινητών επέλεξαν συγκεκριμένα;
Γιατί τα ύποπτα σήματα γίνονται συναγερμοί όταν δραστηριοποιείσαι σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και έχεις και σύλληψη στο παρελθόν που αποδεικνύει την κινητικότητα σου.
Και έτσι άνοιξε για μας η πόρτα του ανακριτή. Και μαζί της άνοιξε και το κουτάκι με τις γνωστές ‘’τυπικές’’ , μα καθόλου αθώες ερωτήσεις.
‘’Τι δουλειά κάνετε;;’’
‘’Σε ποιά περιοχή κατοικείτε;’’
‘’Τί κάνατε εκείνο το βράδυ στην συγκεκριμένη περιοχή;;’’
‘’Βλέπουμε ότι έχετε συλληφθεί στο παρελθόν…κινείστε πολιτικά σε κάποιο χώρο;΄΄
΄΄Γνωρίζετε την ομάδα bellini;;’’
‘’Γνωρίζετε κάποιον από τους κατηγορούμενους ;;’’
Και μετά τις ερωτήσεις ακολούθησαν υποδείξεις και ‘’γονεΪκές’’ συμβουλές:
‘’Δεν λέμε να μην εκφράζετε τις θέσεις σας, αλλά να ξέρετε ότι σας γνωρίζουν και σας έχουν σε φακέλους. Οπότε προσοχή.’’
Και απειλές όπως ‘’’Αν θέλω εγώ σας φέρνω εδώ με χειροπέδες’’.
Και έτσι απλά ευχήθηκαν καλή συνέχεια, ζήτησαν και συγγνώμη για την ταλαιπωρία και έκλεισαν την πόρτα.
Οι υποθέσεις συνεχίζουν όμως να ανοίγουν .
Πρέπει να μαρτυρήσεις για την πολιτική σου δράση και τις σχέσεις σου και συχνά να κριθείς ένοχη για αυτές.
Μπορεί να σε χρειαστούν (είτε ως μάρτυρα είτε ως κατηγορούμενη) για να φανεί ότι η ελληνική αστυνομία κάνει καλά τη δουλειά της , στοιχειοθετεί με σοβαρότητα τις υποθέσεις και εξιχνιάζει το ‘’έγκλημα’’.
Πρέπει να φοβηθείς και να μαζευτείς..ανα πάσα στιγμή μπορεί να σε χουν στο νους τους.
Και κάπως έτσι ο φόβος από ενικός γίνεται πληθυντικός. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα. Ο φόβος της πολιτικής. Ο φόβος των σχέσεων. Ο φόβος της ζωής.
Ενάντια λοιπόν σε όλα αυτά,ακόμα και αν φοβόμαστε,συνεχίζουμε συλλογικά να υψώνουμε τις φωνές μας για να ακουστούμε,συνεχίζουμε να υψώνουμε τα κεφάλια μας για να δούμε ουρανό.Συνεχίζουμε να απλώνουμε τα χέρια μας για να πιάσουμε τα συντρόφια μας.
Όσο μας τρέχουν θα τρέχουμε ο ένας για την άλλην
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ 4 ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Α.Σ
