Είτε ως εργαζόμενα είτε ως χρήστριες υπηρεσιών υγείας διαπιστώνουμε την ολοένα και αυξανόμενη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην υγεια. Το νέο νομοσχέδιο που αφορά την ψυχική υγεία και την απεξάρτηση δεν απέχει από την γενικότερη στρατηγική ιδιωτικοποίησης. Βρίσκοντας χώρο στο ηδη διαλυμένο τοπίο της ψυχικής υγείας, έρχεται να οδηγήσει οποιαδήποτε δωρεάν και προσβάσιμη δομή ή πρόγραμμα σε κατάρρευση, και να αφαιρέσει την παραμικρή δυνατότητα θεραπευτικής επιλογής στα άτομα που αναζητούν τις υπηρεσίες αυτές. Με τις αλλαγές που προβλέπονται, η ποιότητα και ο τύπος θεραπείας θα καθορίζεται από τα πάνω, και το προσωπικό θα μετακινείται με διοικητικές αποφάσεις με βάση τις ανάγκες σε κάθε δομή.
Το κράτος επιβάλλει το συνεχιζόμενο στιγματισμό των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία, με ένα νομοσχέδιο σύμφωνο με το δόγμα “νόμος και τάξη”, που βασίζεται στην αυταρχικότητα και τον έλεγχο από τα πάνω. Είναι αναγκαίο όχι μόνο να εμποδίσουμε τις αλλαγές που σχεδιάζονται αλλά ακόμα περισσότερο να διεκδικήσουμε ένα ριζικά διαφορετικό σύστημα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας. Την ψυχική υγεία που θα αφήσει πίσω της λογικές εγκλεισμού, καταστολής και περιθωριοποίηση(καταστάσεις που αποτελούν διαχρονική συνθήκη στην ψυχική υγεία), μέσα από κοινοτικές δομές ανοιχτές σε όλα. Την απεξάρτηση που θα εξασφαλίζει ευκολία στην πρόσβαση, πλουραλισμό στη θεραπευτική προσέγγιση και θα δημιουργεί τις συνθήκες για την ενδυνάμωση μας .
ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΑ ΞΕΝΑ
Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων στην υγεία
