Γιατί κατάληψη;

Η κατάληψη ως πρακτική είναι έμπρακτη κριτική με επιθετικά χαρακτηριστικά στην κοινωνία που βασιλεύει η δύναμη του χρήματος, η ατομική ιδιοκτησία και το βόλεμα στον καναπέ. Ήδη από τη δεκαετία το ’80 οι καταλήψεις στέγης και στεκιών σε διάφορα σημεία της ελλάδας, έβαλαν το ζήτημα της οικειοποίησης χώρων και χρόνων και της συλλογικής αντίστασης κάτω από το πρίσμα της αυτοοργάνωσης της καθημερινής ζωής. Οι καταλήψεις που για το αστικό δίκαιο είναι παράνομες, σε μόνιμη βάση είναι αντιμέτωπες με ιδιοκτήτες, μπάτσους και εργολάβους. Παρόλ’ αυτά συνεχίζουν να συμβαίνουν κόντρα στον καιρό, βγάζοντας την γλώσσα στους δυνάστες της ζωής μας. Εμείς καταλάβαμε το τουλάχιστον για 25 χρόνια εγκαταλειμμένο κτήμα, στη συμβολή των δρόμων Νάξου 75 & Κρασσά στις 14 Σεπτέμβρη 1996. Η κατάληψη δεν ήταν ο στόχος μας, αλλά το μέσο για να πάμε «παραπέρα». Ένας χώρος που στεγάζονται τα όνειρα, οι επιθυμίες, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, οι αρνήσεις μας στις καπιταλιστικές σχέσεις και ρόλους, μία αφετηρία της προπαγάνδας μας, είτε ενάντια σε αυτούς που υπερασπίζονται την κατεστημένη τάξη πραγμάτων, είτε σε αυτούς που σαν και εμάς, πλήττονται από αυτή και θέλουν να την πολεμήσουν. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι οι καταλήψεις αποτελούν χώρους ελευθερίας σε μία πόλη φυλακή, όμως μπορούν να γίνουν νησίδες αντιστάσεις και μέσα για την πραγμάτωση μιας ανταγωνιστικής καθημερινότητας.

(από την εισαγωγή)

κλικ στην εικόνα για να κατεβάσεις ολόκληρη τη μπροσούρα σε pdf.